Аңдатпа

Мақалада діни философиялық пайымдаудың антропологиялық өлшемі қарастырылған. Парадокстың ашылуы басты назар аударады: діни ой адамның және әлемнің еркін ашықтығына дұшпандық деп күдіктенеді, бірақ адам әлемге деген сүйіспеншіліктің нұрымен өмір сүретінін және философиялық тұжырымдамаларды діни ойшылдар жасаған. Адамның ашықтығы мен еркіндігінің шегі ақымақтықтың белгісі болып көрінуі мүмкін, ал адамның қарапайым адамдық жағдайы әрекетті қолдауы мен қауіпсіздікке бағытталғандығы. Содан кейін Құдаймен байланыс орнатып, дін жолына түсіп, адам тұңғиықтың ашық кеңістігіне шығып, әлеуметтік қорғауды жоғалтады. Құдай туралы және тәжірибе теологиясы адам өзімен жеке қалған және тәжірибе жасаған кезде діни философиялау формасына ие болады. Бұл адамды институтционализацияланған шіркеу ойынан және индивидуалдық бостандықтан шектейді.

          Түйін сөздер: ақымақтық, еркіндік, мен жағдай және біз жағдай, зұлымдық, ойлау.